zware tocht

Door: claudia

12 Juli 2013 | Frankrijk, Gréolières

Gisteren tegen half 8 vertrokken can de camping. Ik moest eerst weer terug naar de stad alvorens daar de route te kunnen oppakken. Het was een prachtige tocht, hetgeen jullie wel kunnen zien aan de foto's. Het was alleen maar klimmen en klimmen. Van zeeniveau naar 900 meter hoogte en dat bij een temperatuur die eveneens opliep naar ' s middags 41 graden. mijn eerste koffiepauze nam ik in Le Pont-du-loup. Toen ik zei dat ik Gréolières wilde fietsen, zeiden ze dat dat niet te doen was omdat het veel te stijl was. Ze raden mij aan om richting Grasse te gaan. Maar goed, ik had het in mijn kop gezet dus wilde ik het eerst proberen. Ik moest de eerste afslag links hebben en daar stond een groepje wielrenners. Ze keken mij verwonderd aan en ik kreeg gelijk al in koor bravo te horen. Onderweg heb ik dat al ook diverse malen gehoord en ook respect. En dat is wel kicken ondanks de slakkengang waarmee ik naar boven kroop. De laatste kilometers heb ik moeten lopen omdat ik totaal geen kracht meer had om dat stuk van 12 % te fietsen. Mijn kilometerteller had ik niet op 0 gezet die ochtend en er stonden al 30 km van die avond ervoor er op, hetgeen aardig vlak was. Nu had ik 40 km gefietst, hetgeen op een totaal van 70 km kwam met een gemiddelde stijging van 5 %. Tja, en toen moest ik nog een overnachtings adresje vinden want er was geen camping. Ik had bij de marie gevraagd en die verwees mij naar een gite. Toen ik de voordeur opende kwam er een enorme diesellucht mij tegemoet en toen had ik al zoiets van dat wordt het niet. Vervolgens bij een restaurant gevraagd en die verwees mij naar een Engelsman die aan het eind van de straat een huis aan het verbouwen was. Ook hij had geen plek en hij verwees mij weer naar een bar en moest ik vragen naar de eigenaar die mogelijk nog een kamerlid had. Goed, zover ben ik niet gekomen want ik zag op de parkeerplaats een camper staan net een Belgisch stel. Aan hen heb ik gevraagd of ik mijn tentje achter hun camper mocht neerzetten en zij hadden geen bezwaar. Met een pannetje met water heb ik mij moeten wassen . Om toch iets fatsoenlijks te eten te hebben Ven ik het stadje ingelopen. Helaas was toen alles dicht op de pizzeria na, want die ging net open. Net op het moment dat ik de pizza op had begon het te rommelen in de lucht. Ik ben gauw naar mijn tentje gegaan.er is een paar spetters gevallen, maar ik was wel blij dat het overwaaide. Met de Belgen heb ik nog even wat gedronken en toen vroeg mijn nest in gegaan. Het voelde toch wat als wildkamperen want ik had geen toestemming aan de burgemeester gevraagd.

12 Juli 2013 - 21:03

Hetty:

Dat lijkt inderdaad op wildkamperen. Wassen dat lukt misschien nogwel met een pannetje maar hoe heb je dat met het toilet opgelost? En wat een klim gelijk de eerste dag. Inderdaad bravo! Je kunt trots zijn op jezelf . Hopelijk vind je de volgende keer een lekkere douche op je pad.
Groet
Hetty

12 Juli 2013 - 21:38

Wim En Annemarie Van Meurs:

Leuk om ook deze reis op stand weer mee te maken. Als we het goed begrijpen ben je ook deze keer weer op weg naar La Motte Chalancon. Alleen kom je nu eens van een andere kant verwachten we.
Wij vertrekken morgen (zaterdag) om een week later ook in La Piboure aan te komen.
Onderweg zullen we hopelijk dan verder kunnen lezen van jouw belevenissen, tenminste als we ergens WIFI kunnen ontvangen.
Goede reis en tot snel!
Groet,
Wim en Annemarie van Meurs

12 Juli 2013 - 23:48

Gerard:

Ik sluit mij aan bij Wim en Annemarie het weer leuk om deze reis mee te maken.
Je bent alweer lekker op weg, de eerste heuvels zijn alweer genomen.
Wat is je einddoel om naar toe te fietsen welke richting ga je op.
Daar waar je nu zit is ook de Du Verdon zeker de moeite waard om eens te kijken.

Wij zitten vlak bij Beziers aan de kust.
Ook een mooi gebied.
Nou kijk goed uit en we blijven je volgen.

Groetjes Joke en Gerard