Cavaillon..tja

Vanmorgen had ik mij voorgenomen naar Cavaillon te fietsen. De route liep namelijk deels over een oud spoowegtrace en dat is heerlijk ontspannend fietsen. Helaas ging dat niet helemaal goed. Het tracé hield plotseling op en het was niet duidelijk hoe ik verder moest fietsen. Volgens het traject wat wij gedownload hebben kon ik gewoon rechtdoor fietsen, maar dan zat ik wel in de struiken. Ik heb vervolgens het onverharde pad ernaast gepakt en naar een paar kilometer kwam ik op een privéterrein terecht dus maar weer terug. Het bleek dat er een tunneltje onder de grote weg doorliep en de route verder aan de andere kant doorging. Het tracé eindigde in Beaumettes. Daar was het even zoeken hoe je verder moest rijden. Er kwamen nog twee fietsers aan en die waren ook al aan het zoeken hoe he verder naar Cavaillon moest fietsen. Met behulp van de kaart en mijn gps waarin he plaatsnamen aan kunt geven, kwamen we weer op de route terecht waarvoor de twee Canadese dames mij dankbaar voor waren. Ik ben door het centrum van Cavaillon gereden en kwam daarna op een vreselijke drukke weg waarbij de vrachtwagens vlak langs je heenraasden. Ik moest deze weg nemen want de camping lag eraan.ik ben de camping opgereden en had toen gelijk het gevoel can hier blijf ik niet. Vanaf die camping ga je namelijk niet prettig naar de stad want je moest over die rotweg. Ik heb toen besloten on toch maar verder re fietsen. Eerst wilde ik naar Avignon maar daar ben ik ook al een aantal keren geweest. Ik ben toen maar doorgereden naar Carpentras. Daar was ik om kwart over 1 met 70 km op de teller. De tocht was makkelijk te fietsen, alleen de zon maakt het tegen de middag wel zwaar. Mijn teller gaf op een gegeven moment 43 gr aan. Tegen het eind van de middag ben ik even de stad in geweest om wat boodschappen te doen en natuurlijk een terrasje te pakken. Na 6 uur vanavond was het nog 35 graden. Nog een dag of twee fietsen. Ik heb besloten om nu toch naar la Motte Chalancon via Vaison la Romaine en Nyons. Ik had al van vrienden een berichtje gehad wanneer wij kwamen. En het is voor mij ook wel weer een soort thuiskomen. Wij komen daar al ongeveer 20 jaar en je hecht je toch aan die streek en aan de mensen. Goed, op een tegenvallende stad na, geen bijzonderheden meegemaakt. Oh ja, nog even over de natuur. Hier zie je weer de druiventeelt en na Cavaillon kwam ik door de Betuwe met allemaal fruitbomen.